اینم از خودم تقدیمتون:

                                           سلام

به وبلاگ خودتون خوش اومدین       

هر نظرشما مثل یه شاخه گُلِ

      که به یادگار میزارین

              پس

       " نظر یادتون نره"

                          

*     شعرم تو سایت شعر نو  *

*       شعرم تو غزل سرا  *

*  شعرم تو انجمن شعر مهر ایران *

*           شعرم تو شعر2  *

*       شعرم تو شعر1  *  

*     شعرم تو غزلسرا" کلبه عاشقانه  *                                                                        

*     انجمن شاعران ایران    *

*     انجمن شاعران جوان   *

                              

 اینم یه عاشقانه که پست ثابتم شد ازین به بعدو بخونین بابا:

از تِشنِگی جان میکَنَد شِمشاد اِنگار

نَبضِ ضَعیفی دارد این  فرهاد اِنگار

یک مُشت ، تَرکِش  در تَنَش که هَشت سالست

که هَشت سال این مرد، با فولاد اِنگار

که هشت سال از موعدِ عَقدَش گذشته

با تَرکِشِ تویِ سَرَش داماد اِنگار

سردار، تویِ خاطراتش  پَرسِه  می زَد

هر جایِ آن حَملِه پُر از ایراد اِنگار

لوُ داده بود این حَملِه را از اِبتِدایَش

یک هَمزبان، هَمرَزم ، یک هَمزاد اِنگار

گُرگی لِباسِ میش بر تن داشته که

گُرگی لباسِ میش را آزاد اِنگار

گُرگی... وِلَش کُن نَبضِ سَردار ایستاده

با او شَهادت بوده مادرزاد اِنگار

جام شرابی سهمِ تو سَردار، بَردار

این صَحنه را از لَحظه یِ میلاد ،اِنگار

اُکسیژِنَش را قُرص هایش را خُدایا

مَختومه اش کردند این اَسناد اِنگار

سَردار چون نوری به سمتِ نور بَرگَشت

پَر زَد به وَقتِ لحظه یِ میعاد انگار.

 

اميدوارم اين غزلم بهتون بچسبه:

 

چسبیده به تو، پُشت به دیوار بِمیرم

یک بار نه ،بُگذار که بسیار بمیرم

مردانه ترین حالتِ یک مَردَم  و باید

تا چشم به چشم تو و بیدار بمیرم

در پیچ و خَمِ حادثه های نرسیده

بُگذار که دهقانِ فداکار بمیرم

وقتی که برای سرم این عشق زیادَست

باید به تو هر لحظه بدهکار بمیرم

آنقدر عزیزی که بَرایت همه ی عمر

یک بار نه بگذار که بسیار بمیرم.

بابل در خدمتيم:

باری اِضافی ، آدمِ سر بار بی تو                   یک زندگی یِ  سخت و  رِقَّت بار بی تو- با من کسی راضی به هَمصُحبت  شدن  نیست با من تمام ِ شهر بد رفتار بی تو- پس کوچه ها  را  پشت هم هر روز تا شب طی میکنم این  راه  را هر بار بی تو- یک کاغذ و خودکار و چایِ تلخ هر شب آتش به آتش ، نخ به نخ  سیگار بی تو- یک زندگی یِ  فصلی و سَیّار دارم من کوله بارم  پشت  وانت بار بی تو.

يه کار از خودم که براتون ميزارم تابخونينو نظظظظظظظظظظظظظظظر بزارين

برات بالش نرمی برات ساطورم

چگونه باشم عزیزم بگو همانجورم

 

مرا برای تو روی زمین فرستادند

ملایکه همه شاهد از این که مامورم

 

گناه کردنم از روی اختیارم نیست

به بوسه بازی ام از راه دور مجبورم

 

بباف موی خودت را بباف آمادم

بباف موی خودت را رییس جمهورم

 

هرآنچه را که بخواهی همان کنم آن دم

نخواه دل بکنم نه نخواه معذورم.

سلام دوستاى خوبم از امروز با همتون هستم هم با شعراى خودم هم شعر از دىگران

گناه كردنم از روي اختيارم نيست به بوسه بازي ام از راه دور مجبورم

سلام به عاشق بي ادعا، بجا نياوردمتون معرفي كنيد تا براي عرض ادب خدمت برسيم

هرشب به دستم تار در دست تو گيتارست _ بين من و تو فرق بسيارست بسيارست _ يك كاسه زير نيم كاسه دارد افكارت _ يك كاسه زير نيم كاسه سخت بودارست _ در رختخوابت ساكت و آرام خوابيدي _ در رختخوابش تا ابد اين مرد بيدارست _ من در پي يك پنجره سمت تو سرگردان _ اما تو دايم چشمهايت سمت ديوارست _ راه خودت را ميروي هر طور ميخواهي _ ديوار بستن روبروي رود دشوارست

دارم تلو دارم تلو دارم تلو كم كم_ توي اتاقم گريه كردم گريه من را هم_ ميبينمت از دورهاي دور مشغولي _ با دشمنم همشانه اي در بارشي نم نم _ دست تو هر چيزست باشد مال من كه نيست _ ديگر چه فرقي ميكند ياس ست يا مريم _ بيزارم از هر " دوستت دارم " كه ميگويي _ از هر كه همجنس تو در اين عالم و آدم _

این روزها خیلی احساس تنهایی میکنم هیچکی نمیتونه از این تنهایی درم بیاره

حتی تو

شاید خودکشی بهترین راهه

آره

سلام وبلاگ داداشم راه افتاد

سلام بچه ها وب دادشم راه افتاد حتما بهش سر بزنین

                   احسان

دلم گرفته

معرفی یه وبلاگ توپ:

سلام دوستای خوبم

حتما به این وبلاگ سر بزنین

        الهه

یه کار جدید از خانم لیلا عبدی میدونم خوشتون می یاد:

باید تو هم محکوم در خود سوختن باشی

یا مثل چایی که می افتد از دهن باشی

 

زخمی که من برداشتم فهمیدنش سخت است

سخت است حتی لحظه ای هم جای من باشی

 

توی دلم هر روز و هر شب رخت می شویند

باید برای درک این دلشوره زن باشی

 

در من دو روح بی قرار انگار در جنگ اند

سخت است با تنهایی ات در یک بدن باشی

 

در قاب آیینه خودت را گم کنی هر روز

در جالباسی هات دنبال کفن باشی

 

راهی برای صلح با دنیا نمی ماند

با مرگ وقتی گرم جنگی تن به تن باشی

...

مثل جذامی ها شدم، می رانی ام از خود

یک شب نشد با عشق در یک پیرهن باشم

یه کار ناز از علیرضا دهرویه:

تیغ آنقدر هنر داشت که سر را ببرد؟

آبروی همه­ی اهل هنر را ببرد

 

قاصدک! پیرهن مشکی خود را بردار

کیست غیر از تو که بی دست، خبر را ببرد؟

 

پسری نیست در این خون زمین پاشیده

از سر نیزه بقایای پدر را ببرد

 

جراتی یافته از سُستی ایمان بر خاک

تیغ، تا حوصله­ی ایت همه سر را ببرد

 

آه، ای آتش افتاده به جان خیمه

مرده­شور تو و قانون اثر را ببرد

 

شهر خالیست، قطار آمده و می­خواهد

کوپه­ی پر شده از هیچ­نفر را ببرد!

یه کار دفاع مقدسی تقدیم همتون ، قربونتون برم:

                                       

                                

با هر دو دستش هِی سرش را میفِشارد             مَردی که رویِ هر دو پایش لَنگ دارد

مردی که دَه سال از اِسارت رویِ اِسمش                یک حاجی و سر دوشی یِ سَرهَنگ دارد

بازم تَشَنُج کَرده این موجی و دارد                      هِی جمله های بَرهَمی را میپَراند :       

                    _     (     قَنّاسِه ها تخریب چی ها را سه نقطه

                               همسنگرم جا خورده بود و با سه نقطه

                                   بندِ اِسارت را به دستم دید اما   

                             اما خبر بُردَه ست مُردَم ، تا سه نقطه.)

 

دِلتنگی اِنگاری مرا سَر سَخت میکرد               فکرِ زنی که مَلحَفه بر تخت میکرد

فکرِ زنی که تازه یک هفته ست با من ....          دردِ اِسارت را برایم سخت میکرد

انگار اسارت داشت آسِه آسِه آسِه                    او را کنارِ دیگری خوشبخت میکرد

  _( حاجی تَشَنُج کرده ، حاجی درد دارد          با هر دو دستش هِی سرش را میفشارد)

   این مَرد، خیلی در اِسارت فُحش خورده          ده سالِ پیش اینجا خبر دادند مُرده

ده سالِ پیش آنجا خودش را بند ،در بند              اینجا کبوتر بچّه اش را باز بُرده

مَردی که که دَه سالست غُربت خاک خورده       پیراهنش از پُشت ولله چاک خورده

بَرگشت و امّا دید.... تُف بر این اِسارت           اسمش کنارِ اسمِ بانو لاک خورده

هِی این طرف هِی آن طرف، سر درد دارد       مثلِ کسی که شیره و تریاک خورده

حق دارد اینگونه اگر در هم بریزد                 همسنگرش بوده ،هَمان ناپاک خورده

_ ای کاش میمُردم نمی دیدم خدایا                   ای کاش میمُردم  نمی دیدم که حالا

 ده سال با سَردار، سَر کَرده ست بانو        من تونلِ وحشت ، ولی سَرمَست بانو

 من غَلت ، زیرِ ضربه های سختِ پوتین     سردار ، عَقدَش کَرده  بر سَردَست بانو

                   (     آنجا بدونِ تو دلی که تَنگ می شد

                          اینجا بدون تو هوا سَردَ ست بانو    ).

برگشتم

سلام بچه ها با روحیه برگشتم

تشکر

سلام بچه ها یه مدتی نبودم البته بودم ولی تو بیمارستان بودم حدود 200 پیام داشتم از همتون ممنونم

سعی ام اینه زودتر برگردم.

یه غزل که دو هفته پیش نوشتم اما حال گذاشتنشو نداشتم:

شاید که بهتر باشد از هم دور باشیم

روی دوتا گل ما دو تا زنبور باشیم

تا کی برای هم همش باید من و تو

در حال کادو کردن ساطور باشیم

مثل صدای تلخ و نا کوکی که دايم

می آید از مضراب و یک سنتور باشیم

هر تکه ای ساز خودش را می نوازد

پیراهنی با وصله ای ناجور باشیم

با هم نمی سازیم و باید مدتی را

درگیر هم از نقطه های دور باشیم.

یه کار ناز از وحید پورداد :

تو هم خنجر بزن ، من زخم کاری دوست دارم 

 شبیه موزه هایم  ، یادگاری دوست دارم

شکوه بیستون هستم که از تکرارها خستم

بیا فرهاد شو ، من کنده کاری دوست دارم

فقط لج می کنی من عاشق این کارها هستم

گلم من شاعرم ناسازگاری دوست دارم

تو دعوت نیستی در خلوتم  اما بیا گاهی

بیا که میهمان افتخاری دوست دارم

تو مثل بهمنی آرامی و محجوب اما من

شبیه منزوی ، دیوانه واری دوست دارم

تو خود را دوست داری ، آینه این را به من گفت و

بدان من آنچه را که دوست داری  ، دوست دارم

بچه ها چار تا غزل جدید نوشتم وقت ندارم بزارم تو وب علی الحساب اینو داشته باشین تا بعد:

خاطرت را همه ی اهل محل می خواهد

کهکشان منتظر توست زحل می خواهد

گرچه آماده شدو منتظر سیل ولی

کشتی ی حادثه ی نوح دکل می خواهد

کار ما نیست ازین قايله پیروز شدن

وقت جنگ ست بیا قافله یل می خواهد

چیست در فلسفه ی سر به زمین کوبیدن

موج از صخره ی سر سخت بغل می خواهد

من کسی منتظرم نیست ولی می دانی

یکنفر هست ترا حداقل می خواهد

خاطرت را نه فقط من که ترا می خواهم

خاطرت را همه ی اهل محل می خواهد.

اینم از خانم شبنم فرضی زاده:

نگاه بی رمــــــــق و سرسری ..خدانکند                  

فقط به چشم همین خواهری...؟خدانکند               

 

ســـــــــری زدم به درختان سیب لبهایت               

رسیده وسوســــــــــه آخری ..خدا نکند               

 

خــــــــــــــدا دوبال برای تو کاش..امانه               !

پرنده میشـــــــــوی  ومی پری !خدانکند              

 

به گوش  شهــر رساندم توراو...منتظرند             

دلی که از همــه شان میبری....خدانکند             

 

گئدن قاییتمــــایاجاق:  رفته بر نمیگردد             

وباز دختـــــــــــــــــرک آذری....خدانکند             

 

دوباره می پرم ازخواب..خواب تلخی بود          

تورا کنار کس دیگـــــــــــــری...خدانکند.            

 

یه غزل ناز ناز ناز از وحید پور داد که خیلی خیلی بهم چسبید:

مگر نه اینکه تو دنبال راحتی هستی ؟

چرا پس عاشق این مرد پاپتی هستی ؟

چگونه عاشق این مرد بد قلق شده ای ؟

تو وامدار عجب صبر و طاقتی هستی !

به روی سینه ی من سر گذار و گوش بده

که سرسپرده ی یک بمب ساعتی هستی

تمام شهر و عتیقه فروش ها جمع اند

مگر چه ای تو که اینگونه قیمتی هستی ؟

تو قاتلی  و همواره تحت تعقیبی

چرا که صاحب آن چشم لعنتی هستی

تویی که اهل مد با کلاس امروزی

چگونه لایق یک یار سنتی هستی ؟

چقدر فاصله داریم ! من دهاتیم و

تویی که زاده ی این شهر صنعتی هستی

به بیت آخر این شعر می رسیم اما

هنوز عاشق این مرد پاپتی هستی ...

یه کار ناز دیگه از مرحومه نجمه زارع "فاتحه یادتون نره":

 

باران و چتر و شال و شنل بود و ما دو تا…
جوی و دو جفت چکمه و گِل بود و ما دو تا…

وقتی نگاه من به تو افتاد، سرنوشت
تصدیق گفته‌های «هِگِل» بود و ما دو تا…

روز قرارِ اوّل و میز و سکوت و چای
سنگینی هوای هتل بود و ما دو تا

افتاد روی میز ورق‌های سرنوشت
فنجان و فال و بی‌بی و دِل بود و ما دو تا

کم‌کم زمانه داشت به هم می‌رساندمان
در کوچه ساز و تمبک و کِل بود و ما دو تا…

تا آفتاب زد همه جا تار شد برام
دنیا چه‌قدر سرد و کسل بود و ما دو تا،

از خواب می‌پریم که این ماجرا فقط
یک آرزوی مانده به دِل بود و ما دو تا…

یه کار ناز از فرامرز عرب عامری که تاثیر ردیف خوب رو نشون میده:

من از خدا که تو را آفرید ممنونم
ازآنکه روح به جسمت دمید ممنونم

ازآنکه مثل بت کوچکی تراشت داد
ازآنکه طرح تنت را کشید ممنونم

توراه می روی اندام شهر می لرزد
من از تمام درختان بید ممنونم

در این غروب در این روزهای تنهایی
از اینکه عشق به دادم رسید ممنونم

من از کسی که عزیز مرا به چاه انداخت
وآنکه آمد و او را خرید ممنونم

من از نگاه پریشان آن زلیخایی
که خواب پیرهنم را درید ممنونم

چنان گداخته‌ی شاهرود چشم توام
که از ابوالحسن و بایزید ممنونم

تمام مردم این شهر دوستت دارند
من از حسین و رضا و مجید ممنونم

چقدر خوب وقشنگی چقدر زیبایی
من از خدا که تو را آفرید ممنونم .

اینم یه غزل قدیمی از خودم که خیلی دوسش دارم جججججججججججججججون:

        پُر کَرده جامِ مرا، از شِرَنگها

مُردَم زشایعه از دستِ اَنگها

تقدیر ،همیشه ترا ماه کرده است

بیچاره من ،که شدم از پَلَنگها

زخمی تنم شده با ضربه های داس

سرگرم ،بوده سَرم با کُلَنگها

جُرمم چه بوده که اینگونه می دَوَند

یک شهر، پُشتِ سَرم با تُفَنگها

تو عاشقانه سرت روی شانه اش

من عاشقانه سرم روی سنگها.

اینم یه غزل داغ از خانم صفورا یال وردی امیدوارم خوشتون بیاد (بای):

خبر نداری از دلم که ساده درد می کند

از این دلی که بی تو بی اراده درد می کند


مدام ذهن خسته ام تو را مرور می کند

سَرَم،سَرَم، خدا،که فوق العاده درد می کند


به جاده می زنم ولی چقدر پای عاشقم

از اینکه بی تو می رود پیاده درد می کند


گله ندارم و غم ِ تو را به دوش می کشم

فقط شنیده ام که دوش ِ جاده درد می کند


تمام تار و پود من ، از اینکه بی خیال ، تو

دلت به من اهمیت نداده درد می کند.

یه غزل دیگه از خانم شقایق سلیمان نژاد:

پشت این میز رنگ و رو رفته... روی این چند برگه ی کاهی ...

می نویسم که عاشقت هستم می نویسم چقدر خودخواهی

می نویسم که خانه زیبا نیست لحظه هایی که می روی حتی

می نویسم درختها خیسند گاه گاهی که دیر می آیی .......

می نویسم اتاق شد خاموش...چشم چراغ شد خاموش

می نویسم برای تنهاییم ...   نامه های قشنگ و کوتاهی....

از سر من هوات افتاده...       سایه بر خاطرات افتاده .......

از تمام ترانه ها مانده ...       بر زبان من و دلم آهی..........

غافل از اینکه بر نمی گردندروزهایی که رفته اند ازدست ....

روزهایی که عاشقم بودی

روزهایی که عاشقت بودم

سالهای قشنگ همراهی

 من چه اندازه خسته ام

                              گیجم ...

                                        آه مادر

                                               دوباره لالایی ........

یه غزل ناز از جناب وحید پورداد امیدوارم لذت ببرین:

در جان من طنین صدای بنان تویی

زیباترین الهه ی ناز جهان تویی

هرچند آسمان خدا پر ستاره است

اما عروس هر شب هفت آسمان تویی

آنکس که در زمانه ی نامهربان ما ...

مهرش به عرش طعنه زده ٬ بی گمان تویی

من رانده ی بهشتم و دیوانه ی زمین

تا سیب سرخ وسوسه ی باغمان ٬ تویی

حالا ورق بزن و بخوان خط به خط مرا

تا باورت شود همه ی داستان تویی

ما در کنار هم غزلی ناب می شویم

وقتی که پیکرش منم و روح آن تویی.

اینم یه کار داغ داغ:

باری اضافی ، آدم سربار بی تو -

یک زندگی ی سخت و رقّت بار بی تو -

با من کسی حاضر به همصحبت شدن نیست

با من تمام شهر بد رفتار بی تو -

پس کوچه ها را پشت هم هر روز تا شب

طی می کنم این راه را هر بار بی تو -

یک کاغذ و خودکار و چای تلخ هر شب

آتش به آتش نخ به نخ سیگار بی تو -

یک زندگی ی فصلی و سیّار دارم

من کوله بارم پشت وانت بار بی تو.