یه کار دفاع مقدسی تقدیم همتون ، قربونتون برم:
با هر دو دستش هِی سرش را میفِشارد مَردی که رویِ هر دو پایش لَنگ دارد
مردی که دَه سال از اِسارت رویِ اِسمش یک حاجی و سر دوشی یِ سَرهَنگ دارد
بازم تَشَنُج کَرده این موجی و دارد هِی جمله های بَرهَمی را میپَراند :
_ ( قَنّاسِه ها تخریب چی ها را سه نقطه
همسنگرم جا خورده بود و با سه نقطه
بندِ اِسارت را به دستم دید اما
اما خبر بُردَه ست مُردَم ، تا سه نقطه.)
|
|
دِلتنگی اِنگاری مرا سَر سَخت میکرد فکرِ زنی که مَلحَفه بر تخت میکرد
فکرِ زنی که تازه یک هفته ست با من .... دردِ اِسارت را برایم سخت میکرد
انگار اسارت داشت آسِه آسِه آسِه او را کنارِ دیگری خوشبخت میکرد
_( حاجی تَشَنُج کرده ، حاجی درد دارد با هر دو دستش هِی سرش را میفشارد)
این مَرد، خیلی در اِسارت فُحش خورده ده سالِ پیش اینجا خبر دادند مُرده
ده سالِ پیش آنجا خودش را بند ،در بند اینجا کبوتر بچّه اش را باز بُرده
مَردی که که دَه سالست غُربت خاک خورده پیراهنش از پُشت ولله چاک خورده
بَرگشت و امّا دید.... تُف بر این اِسارت اسمش کنارِ اسمِ بانو لاک خورده
هِی این طرف هِی آن طرف، سر درد دارد مثلِ کسی که شیره و تریاک خورده
حق دارد اینگونه اگر در هم بریزد همسنگرش بوده ،هَمان ناپاک خورده
_ ای کاش میمُردم نمی دیدم خدایا ای کاش میمُردم نمی دیدم که حالا
ده سال با سَردار، سَر کَرده ست بانو من تونلِ وحشت ، ولی سَرمَست بانو
من غَلت ، زیرِ ضربه های سختِ پوتین سردار ، عَقدَش کَرده بر سَردَست بانو
( آنجا بدونِ تو دلی که تَنگ می شد
اینجا بدون تو هوا سَردَ ست بانو ).
سعی میکنم غزلهای زیبایی که اررزش دارن رو بیارم و کسانی که دارن خوب کار میکنن رو معرفی کنم اگه از خودتون مطلبی دارین بدین میزارم