یوسف خورشیدی  "مردی از جنس غزل"

می نویسم که عاشقت هستم می نویسم چقدر خودخواهی

می نویسم که خانه زیبا نیست لحظه هایی که می روی حتی

می نویسم درختها خیسند گاه گاهی که دیر می آیی .......

می نویسم اتاق شد خاموش...چشم چراغ شد خاموش

می نویسم برای تنهاییم ...   نامه های قشنگ و کوتاهی....

از سر من هوات افتاده...       سایه بر خاطرات افتاده .......

از تمام ترانه ها مانده ...       بر زبان من و دلم آهی..........

غافل از اینکه بر نمی گردندروزهایی که رفته اند ازدست ....

روزهایی که عاشقم بودی

روزهایی که عاشقت بودم

سالهای قشنگ همراهی

 من چه اندازه خسته ام

                              گیجم ...

                                        آه مادر

                                               دوباره لالایی ........